In het Kathedralenbos ligt een bijzonder kunstwerk dat de meeste Oosterwolders wel zullen kennen: De Groene Kathedraal, een ‘living land art’-concept van Marinus Boezem uit 1987. Maar wist je dat Oosterwold een cruciale rol heeft gespeeld in het behoud ervan?
Boezem plantte 178 Italiaanse populieren volgens de plattegrond van de Notre‑Dame van Reims. Ze staan op halve meter hoge aarden verhogingen, terwijl betonnen sporen tussen de bomen verwijzen naar de kathedraalgewelven. Rond de stammen vormden schelpencirkels een subtiele knipoog naar het eeuwenoude zeeverleden van Flevoland.
Boezem bedacht destijds expliciet om de populieren te laten groeien en daarna het verval te omarmen. Doordat bomen nu eenmaal sterven, creëerde hij bewust ruimte voor die natuurlijke cyclus. De naastgelegen ‘contra-kathedraal’ werd omhuld met eiken- en beukenhagen, ontworpen om de plek opnieuw te laten ontstaan, in een levend ritme van groei én verval.
Toen Oosterwold ontstond, kreeg de Kathedraal een hernieuwde rol: een plek te midden van bewoners, fietsers en culturele activiteiten. Stormschade in 2018 bracht het vervolgverhaal op gang: met steun van gemeente, provincie, Staatsbosbeheer, Land Art Flevoland en Boezem zelf, startte een herstelcampagne. Snoeiwerk, aanvulling met compost, het vervangen van bomen en een onderhoudsplan volgden. En daardoor zullen we nog lang kunnen blijven genieten van ‘onze’ Groene Kathedraal.
